de Vos & van Etten

Zelden is er in de geschiedenis van de wetenschap een structuur voorzien van een ongelukkigere naam dan de appendix vermiformis. Vaak bestempeld als een rudimentair orgaan, wat is wegbezuinigd door evolutionaire processen en sinds de start van de massa chirurgie vaak (on)terecht is verwijderd.

Uit het promotieonderzoek van Dr. L.P.J. Cobben ^{1 2 3} (radioloog) van juni 2009, blijkt dat 35% van de appendices die verwijderd worden niet ontstoken zijn. In deze gevallen is er een andere onderzaak voor de symptomen. Wanneer het klinische beeld / onderzoek / diagnose niet bevestigd wordt met beeldvormend onderzoek, blijkt het vermoeden vaak niet overeen te komen met de werkelijkheid. Een appendectomie wordt ongeveer 16.000 keer per jaar verricht, waarbij er in 5600 gevallen sprake is van een negatieve appendectomie (2009). Voor de prijs van 1 negatieve appendectomie kun je maar liefst 43 echo’s maken of 31 CT scans. De kostenbesparing bij het niet uitvoeren van onnodige appendectomieën wordt rond de 6 miljoen euro geschat.

In de autobiografie van Andrew Taylor Still ⁴ uit 1897 kwam ik een stukje geschiedenis tegen over de appendectomie. In hoofdstuk 17 filosofeert en reflecteert hij over dit geschoffeerde stukje darm.

“Er werden kleine zaadjes en andere substanties gevonden in de vermiforme appendix, wat een hol buisje is, een inch lang. … Deze onderzoeken en successen in het vinden van substanties in de vermiforme appendix, de verwijdering hiervan en het volledig herstel in sommige gevallen hebben geleid tot wat met recht genoemd kan worden een snel diagnose systeem, dat veel wordt toegepast. Veel artsen uit allerlei richtingen zijn er toe overgegaan de appendix te verwijderen vanuit de overtuiging dat het nut van de vermiforme appendix niet is aangetoond, en dat de mens net zo goed zonder kan. Daarom heeft men besloten dat, aangezien er niets definitiefs bekend is van problemen in de hierboven beschreven locatie men kan aannemen dat het een ziekte van de vermiforme appendix is. Daarom verdoven en ontleden ze met onderzoek als doel, om zich ervan te verzekeren of de aanname juist of onjuist is. In de diagnose is dit een goed gedefinieerd geval van appendicitis; het mes van de chirurg snijdt enthousiast in het trillende vlees op zoek naar de vermiforme appendix. De darmen worden opzij gerold in de zoektocht naar de vermiforme appendix. Soms worden er substanties gevonden; maar vaak, tot groot verdriet van de onderzoekende arts, blijkt de appendix in een volledige en natuurlijke staat te verkeren, en zo zelden worden er zaadjes of wat dan ook voor substantie gevonden”

Bovenstaande bibliografie en vele andere historische boeken over de start van de manuele geneeskunde zijn kosteloos terug te vinden op Early American Manual Therapy.

Mocht je deze website nog niet hebben bezocht dan is het zeker een aanrader. De vermiforme appendix is een mooi voorbeeld van de relatie tussen structuur en functie, hoe meer cellulose een organisme verteert, hoe langer de appendix wordt. Behalve deze verteringsfunctie, is de appendix omgeven door lymfatische weefsel en heeft het nog een aantal unieke functies!

1. Tijdens de 11e week van de embryologische ontwikkeling heeft de appendix een hormonale functie, verschillende amino en peptiden hormonen spelen een rol in de homeostase ⁵.
2. Al snel na de geboorte gaat de appendix functioneren als een lymfoid orgaan waar het o.a. helpt bij het rijpen van B-lymfocyten en de produktie van IgA. De appendix produceert signaalmoleculen, die een functie hebben bij de migratie van lymfocyten naar andere delen van het lichaam ⁵.
3. De appendix is een kiemplaats voor onze symbionte darmbacteriën, die tijdens een ernstige buikloop de neiging hebben om massaal weg te spoelen in de toiletpot. Massale rekolonisatie vindt volgens onderzoekers plaats vanuit dit opvangtehuis voor moeilijk opvoedbare bacteriën ⁶. De biofilm die zich hier rustig kan vestigen (Een biofilm is een laag micro- organismen omgeven door zelfgeproduceerd slijm vastgehecht aan een oppervlak ⁷) bevat de beste vrienden die ons lijf kan wensen.
4. De appendicovesicostomie (leuk voor de wordfeud app), volgens Mitroff, heeft de appendix een chirurgische toepassing gegeven. Bij deze ingreep wordt de appendix verplaats om zo dienst te doen als kanaal tussen blaas en buikwand (urostoma) ⁸.

Eerherstel voor het wormvormig aanhangsel lijkt onomkeerbaar en slechts een kwestie van tijd.

1. Imaging of patients with clinically suspected appendicitis in The Netherlands: conclusions of a survey. Cobben LP, Bakker OJ, Puylaert JB, Kingma LM, Blickman PMID: 19137303
2. A simple MRI protocol in patients with clinically suspected appendicitis: results in 138 patients and effect on outcome of appendectomy. Cobben L, Groot I, Kingma L, Coerkamp E, Puylaert J, Blickman J. PMID: 19098079
3. Samenvatting dissertatie Dr. L.P.J.Cobben Magnetic resonance imaging in acute appendicitis [online:17-10-2011]
4. Autobiography of A.T. Still, Andrew Taylor Still, D.O. 1897, [online:17-10-2011] early american manual therapie
5. What is the function of the human appendix? Did it once have a purpose that has since been lost? Loren G. Martin, professor of physiology Scientific american online:17-10-2011]
6. Biofilms in the large bowel suggest an apparent function of the human vermiform appendix R. Randal Bollingera, b, Andrew S. Barbasa, Errol L. Busha, Shu S. Lina, b, William Parkera, PMID: 17936308
7. Wikipedia : Biofilm [online:17-10-2011], https://nl.wikipedia.org/wiki/Biofilm
8. Surgical management of the neurogenic bladder and bowel. Mingin GC, Baskin LS. PMID: 15745470