de Vos & van Etten

2015 belooft een mijlpaal te worden voor wat betreft de evolutionaire geneeskunde in Nederland, door de komst van het eerste AHS symposium op 26 September. AHS staat voor Ancestral Health Society en is van origine een Amerikaans initiatief dat inmiddels uitwaaiert over de planeet. Kerntaak van de AHS is om jaarlijks een symposium te organiseren, in Amerika is er bovendien een” “journal of evolution and health” een peer-reviewed wetenschappelijk tijdschrift waar de AHS aan bijdraagt.

Esther Nederhof is daarmee, naar mijn mening, een typisch voorbeeld van een wetenschapper 2.0, die inziet dat een radicale verandering van behandel- en onderzoeksstrategie de chronische ziekte boot kan omkeren. Als paleo pupil en liefhebber van evolutionaire geneeskunde van het tweede uur sprong ik een gat in de lucht en meldde me spontaan aan als vrijwilliger voor dit fantastische initiatief.
Inmiddels wat vergaderingen verder en een bak hard werk van een team van enthousiaste vrijwilligers neemt de AHS steeds serieuzere vormen aan en ontstaat er een mooi programma.

Zo komen als keynote speakers Tim Noakes en Frits Muskiet en dat is voor een voedsel nerd als ik net alsof Sinterklaas en de Kerstman niet alleen echt bestaan maar ook nog eens extra komen op dezelfde dag.
De AHS Symposia zijn zeer breed, hoewel voeding een belangrijke plek inneemt zijn er ook diverse andere onderwerpen (antropologie, genetica, psychologie, biomechanica, sport etc.), zolang ze maar een relatie hebben met de evolutionaire bril.

Hier de vertaling van de missie en visie van de Amerikaans site met hun missie:

Het Ancestral Health Society is opgericht met het doel interdisciplinaire samenwerking te bevorderen tussen wetenschappers, professionals in de gezondheidszorg en leken die het menselijke ecologische milieu en hedendaagse gezondheid bestuderen en daarover met elkaar communiceren vanuit een evolutionair perspectief om oplossingen te ontwikkelen voor onze huidige gezondheidsproblemen.

Ik roep natuurlijk bij deze iedereen op die zin heeft om naar dit symposium te komen zich aan te melden via deze link. Behalve een fantastisch programma is dit echt een mijlpaal in de geschiedenis (tromgetroffel muziek zwelt aan …). Dit soort symposia zijn hard nodig om het paradigma waarmee we nu tegen o.a chronische ziekten aankijken sterk te veranderen. We gaan namelijk niet de chronische ziekte boot omkeren doordat een dokter ons beter maakt maar omdat we ophouden onszelf ziek te maken. We sluiten dan ook af met een aantal grondleggers van de evolutionaire gezondheidsleer en de logica die daaruit volgt. Altijd wanneer ik zo’n overzicht maak of lees denk ik “het is niet zo ingewikkeld, we hebben het alleen zo gemaakt”.

Loren Cordain et al. Origins and evolution of the Western diet: health implications for the 21st century

Loren Cordain, S. Boyd Eaton, Anthony Sebastian, Neil Mann, Staffan Lindeberg, Bruce A Watkins, James H. O’Keefe, and Janette Brand-Miller.

Abstract

There is growing awareness that the profound changes in the environment (eg, in diet and other lifestyle conditions) that began with the introduction of agriculture and animal husbandry ≈10000 y ago occurred too recently on an evolutionary time scale for the human genome to adjust. In conjunction with this discordance between our ancient, genetically determined biology and the nutritional, cultural, and activity patterns of contemporary Western populations, many of the so-called diseases of civilization have emerged. In particular, food staples and food-processing procedures introduced during the Neolithic and Industrial Periods have fundamentally altered 7 crucial nutritional characteristics of ancestral hominin diets: 1) glycemic load, 2) fatty acid composition, 3) macronutrient composition, 4) micronutrient density, 5) acid-base balance, 6) sodium-potassium ratio, and 7) fiber content.
The evolutionary collision of our ancient genome with the nutritional qualities of recently introduced foods may underlie many of the chronic diseases of Western civilization.

Als je dit artikel doorneemt en we nemen dit als hypothese dan zou je de het volgende punt als een duidelijke observatie kunnen zien die deze hypothese ondersteund.

Staffen Lindeberg et al.

Wat gebeurt er als je een groep mensen gaat bestuderen die zijn oorspronkelijke voeding nog eet en gaat kijken of deze wel eens ziek worden, hoe vaak ze dan ziek worden en waaraan ze overlijden.

De vorige twee punten zouden natuurlijk moeten leiden tot een hele berg aan interventie studies bij het complete scala aan chronische ziekten en de effectiviteit van de switch van niet soortspecifieke voeding (dietary mismatch) naar soortspecifieke voeding (dietary match). Ik ben in ieder geval vereerd te mogen meewerken aan deze eerste stappen van het AHS, en we weten zeker dat de groeiende groep van evolutionair geneeskundig geïnteresseerde leken en professionals dit symposium zal waarderen.

Wellicht tot daar!
Groeten

Robert de Vos