de Vos & van Etten

Mijn naam is Robert de vos en ik deel hier mijn persoonlijke ervaringen, professionele kennis over het gebruik van MDMA en trauma behandeling die ik door de loop der jaren heb verzameld, ik zal in deze blog laten zien dat we aan de rand staan van een grote verandering binnen de psychotraumatherapie.

Ik hoop dat iedereen die deze blog leest en zelf worstelt met stresspatronen zichzelf de tijd gunt om deze lange post te lezen of te delen met anderen, het zou zomaar life changing kunnen zijn zoals het voor mij en inmiddels vele anderen heeft gewerkt.
De stress release die het bij mij heeft gegeven heeft ervoor gezorgd dat ik een hoop ongezonde denk en levensstijl patronen heb kunnen loslaten, ik wens iedereen vanuit de grond van mijn hart dezelfde verlichting toe, oude meuk eraf ruimte voor nieuwe meuk :-), minder overleven en meer leven, minder reageren en meer beslissen, minder reflexen en meer bewustwording, minder alleen en meer samen.
Stapsgewijs zal ik de volgende oneliners onderbouwen met praktijk, wetenschap en persoonlijk ervaringen.

“Psychoactieve drugs zoals MDMA, THC, Psilocybin en LSD zijn hier om ons iets te leren en niet om ons verslaafd te maken”

Wilt je psychedelica geassisteerde therapie ontvangen kijk op mijn andere site www.mindblowing.nl voor de mogelijkheden

• Wat is MDMA? wat voor effect kan ik verwachten
• Psychedelica zouden een essentieel onderdeel van bijna alle vormen van psychotherapie moeten zijn, ze zijn goed onderzocht en ze zijn al vele jaren veilig gebruikt in de jaren 60, 70 en 80 totdat de “war on drugs” losbarstte.
• Hoe werkt trauma in je brein, wat voor sporen laat dit na en hoe grijpt MDMA hier op in?

We beginnen met de eerste ….

1. Wat is MDMA?, wat voor effect kan ik verwachten

MDMA is de afkorting van een chemische stofnaam (3,4 Methyleendioxymethamfetamine) en is het hoofdbestanddeel van ecstasy (XTC) pillen.
De werking van zuivere MDMA is anders dan die van een XTC tablet, hoewel XTC tabletten in Nederland van zeer zuivere kwaliteit zijn is de dosis MDMA die erin zit sterk wisselend. Dus voor therapie minder geschikt. MDMA verhoogd de productie van verschillende neurotransmitters zoals serotonine en oxytocine.

De wikipedia pagina over MDMA is zeer compleet dus klik HIER als je even helemaal op de hoogte wilt zijn van de werking en de ontstaansgeschiedenis. Samengevat is het een stof die we al lang kennen (1912), de werking en bijwerking goed kennen, en dat het al eerder is toegepast binnen de psychotraumatherapie.(1970)

De naam ectasie is handig voor de verkoop binnen de party drug verkoop maar in de therapie setting noem je het liever empathy (empathicogenen). Zowel uit mijn eigen ervaring als onderzoeken als observaties bij mensen die ik heb gecoacht onder MDMA zijn een aantal effecten erg opvallend en geven de bruikbaarheid van het middel goed waar.

• A) Je acceptatie vermogen voor jezelf en andere mensen groeit, dit geeft het vermogen om oude situaties te herbeoordeling en gevoel een kans te geven terwijl je daarvoor alleen met een stress respons reageerde. Dit stelt je in staat om nieuwe paden in te slaan, en jezelf vanuit een veilige helikopter view te bekijken. If neurons Fire togheter, they Wire togeter, wegen die je op dat moment ziet kan je ankeren. Met de raketbrandstof (MDMA) is je serotonine systeem zo je stress ( adrenaline / cortisol) systeem aan het overrulen dat het herbeleven van pijnlijk momenten heel dragelijk is, de oxytocine laat je voelen dat je niet alleen bent, zo deel je misschien voor het eerst echt je pijn. Geluk is heel onwetenschappelijk, je moet het delen om te vermenigvuldigen, trauma is wetenschappelijk als je het deelt wordt het minder. Omdat je zoveel serotonine aan boord hebt is je lange termijn geheugen zeer goed, je bent in staat om te tijdreizen het gevoel erbij te plaatsen en dan te voelen dat je het kan loslaten.
• B) De MDMA ervaring is in veel gevallen precies het tegenovergestelde van een traumatische ervaring, ik zie het als een counterstrain voor het trauma. De overload aan cortisol en adrenaline ten tijden van het trauma en de verandering die er daarna plaatsvinden in je brein worden “overruled” door de MDMA. Het systeem kan net zoals in een trauma ( extreme activatie van je sympathicus) bij een MDMA trip maar 1 kant op, maar nu naar de “leuke” kant. De acties die volgen op het activeren van het stressysteem zijn fight, flight, fright en freeze, de MDMA geeft je de mogelijkheid om hierover heen te stappen en de situatie vanuit gevoel, integratie en liefde te ontvouwen. Een traumatische ervaring wordt op deze manier een leermoment, het was alleen te groot om toen mee om te gaan, de MDMA geeft je de kans om het trauma te desensitiseren en te integreren. Tijdens MDMA kunnen alle emoties de revue passeren maar je bent volledig in controle wanneer je het begeleid doet, gedurende de hele sessie voel je je warm en prettig, opgewekt en verbonden.
• C) MDMA is slechts het middel wat dingen mogelijk gaat maken, het is aan de persoon en de setting en de verbondenheid en veiligheid die de therapeut kan geven die de “magie” mogelijk maken. De MDMA werkt samen met de psychotherapie, zelfonderzoek, mindfulness etc., de resultaten voor ernstige post traumatische stress en MDMA zijn enorm goed. Deze onderzoeker verteld zijn resultaten HIER en in de TED talk zit ook een stukje film waar een getraumatiseerde veteraan MDMA therapie krijgt. Getraumatiseerde veteranen zijn niet mijn werkgebied, maar wel een divers publiek met (early) life stress die daar regelmatig negatieve emoties van ondervinden of in verslavingsloepjes lopen( roken, alcohol, gamen, porno, slecht voor jezelf zorgen). Het zijn uitingen van een brein die door de eerder beleefde stressvolle situatie regelmatig de korte stress route neemt i.p.v. de lange integratie / planningsroute. Hoe dit werkt staat verder in punt 3 uitgelegd.
• D) “The truth will set you free”, bovenmatig liegen tegen jezelf en tegen anderen over grote emotionele onderwerpen is een mechanisme dat kan volgen na trauma. MDMA werkt al een waarheidsserum (ook als zodanig gebruikt door o.a FBI), door het niet kunnen “ liegen” en het delen ervan kan verwerking verder plaatsvinden.
• E) Samenvattend vergroot MDMA je vermogen tot introspectie, onderstaande tekst uit de het boek “trauma sporen” van Bessel van der kolk beschrijft dit prachtig’ “Om posttraumatische reacties te kunnen veranderen, moeten we toegang krijgen tot de emotionele hersenen en limbischesysteemtherapie toepassen, dat wil zeggen: de defecte alarmsystemen repareren en de emotionele hersenen terugbrengen naar een staat waarin ze hun normale “huishoudelijke” taken weer rustig op de achtergrond kunnen uitvoeren, zodat we kunnen eten, ons kunnen verbinden met intieme partners, onze kinderen kunnen beschermen en onszelf kunnen behoeden voor gevaar. De neurowetenschapper Joseph Ledoux en zijn collega’s hebben aangetoond dat we alleen toegang kunnen verkrijgen tot de emotionele hersenen via het zelfbewustzijn. Dat betekend dat we de mediale prefrontale cortex moeten activeren, het deel van de hersenen dat waarneemt wat er binnen in ons gaande is en ons daardoor in staat stelt om te voelen wat we voelen (dit noem je introceptie) . Het grootste gedeelte van ons bewuste brein is gericht op de buitenwereld: omgaan met anderen en plannen maken voor de toekomst. Dat help ons echter niet om onszelf te reguleren. Neurowetenschappelijk onderzoek laat zien dat de enige manier waarop we onze gevoelens kunnen veranderen, is door bewust worden van onze innerlijke ervaringen en te leren om ons te verzoenen met wat er binnen in ons gebeurd”

2. Psychedelica zouden een essentieel onderdeel van bijna alle vormen van psychotherapie moeten zijn, ze zijn goed onderzocht en ze zijn al vele jaren veilig gebruikt in de jaren 60, 70 en 80 totdat de “war on drugs” losbarstte.

“Psychedelics are to the study of the mind what the microscope is to biology and the telescope is to astronomy” Dr. Stanislav Graf

Bovenstaande quote van Dr. Satnislav Graf is een prachtige openingszin om te begrijpen dat
psychedelica een meerwaarde zijn om dieper te kunnen werken.
Deze man is voor mij wat betreft psychiaters echt de Keizer, zijn inzichten en hypothesen zijn de tijd ver voorruit, lees HIER meer.
Een vergelijkende metafoor is een dokter die veel vaker raak kan zitten in zijn therapie als hij behalve zijn kennis ook beschikt over b.v een stethoscoop, een reflexhamer en een ct-scan.
Deze Ted talk van onderzoeker Rick Doblin geeft een prachtige inleiding over de potentie van verschillende psychedelica.

“We’re in the midst of a global renaissance of psychedelic research”
“Psychedelics, when used wisely, have the potential to heal us, help inspire us, and perhaps even save us.”
Rick Doblin, Ph.D., MAPS Founder and Executive Director

MAPS en MAPS- EU zijn wetenschappelijke organisaties die zich richten op o.a. MDMA geassisteerde psychotherapie, ze zijn bijna op het punt dat MDMA door de FDA wordt toegelaten als behandeloptie in Amerika, een mooi overzichtsartikel vindt je HIER.
In Nederland wordt dit ook opgepakt en een goed artikel vindt je hier, onderstaand stukje komt uit dat artikel, de behandelresultaten zijn indrukwekkend: “Trippen op mdma bij de psycholoog”

VGCt-lid Annette van Schagen (klinisch psycholoog) en Tijmen Bostoen (psychiater) zijn beide werkzaam bij Stichting Centrum ’45, hét landelijk centrum voor specialistische diagnostiek en behandeling van mensen met complexe psychotraumaklachten.

“In Amerika gaan de onderzoeken naar mdma − dankzij een sterke lobby van de Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS)* − de laatste fase van het medicijnonderzoek in. De resultaten van de studies zijn veelbelovend. Met name het werk van Mithoever (2011 en 2013) is overtuigend, aldus Tijmen: ‘83% van de proefpersonen knapte in een RCT op met deze behandeling en voldeed niet meer aan de diagnose PTSS. En dat bij een moeilijk te behandelen groep mensen, die al een traumabehandeling en medicatie had gehad. Bij follow-up van gemiddeld 3,5 jaar bleef het resultaat behouden. Klinkende resultaten dus.”

Wat mij betreft starten we hier een crowdfunding actie om toppers als bovenstaande artsen en psychologen in Nederland te ondersteunen in het opzetten van dit soort onderzoeken.
Maar de webpagina over MDMA en psychotherapie gaat er wat mij betreft komen, alleen nog even wat tijd maken :-), dit leek me een mooi begin.
Een stichting die onafhankelijk info hierover geeft, informatie avonden organiseert, een jaarlijks congres ik zie het wel gebeuren. Jij ook? stuur me een mailtje.
Zoals ik al 15 jaar zelf ervaar is het opzetten / aandacht vragen voor onderwerpen waar niet geweldig veel geld achter zit lastiger, ik weet dit uit eerste hand met opzetten van studies naar voeding en gezondheid ( zowel in het ziekenhuis als erbuiten).
MDMA is patentvrij, en het werkt beangstigend goed, dat betekend dat er geen farmaceut op zit te wachten dus dat is veel minder lobby power.
Lees bovenstaande regels niet als verkapte “conspiracy theorie”, in het geval van MDMA promoten moeten we bottom-up gaan werken!

Wanneer je het hebt in een gesprek in de koffiekamer over psychedelica hebt zullen er een hoop (voor)oordelen de revue passeren. Vergelijk eens de twee onderstaande zinnen.

“Gisteren waren er gezellig wat vrienden over de vloer, iets teveel wijn gedronken en gerookt maar wat een lol hadden we”

Of

“Ik heb gisteren met een goede vriendin MDMA gebruikt, muziek geluisterd, gemediteerd,en heerlijk gedanst”.

De onderstaande zin zal meer wenkbrauwen laten fronsen en toch is dat apart gezien de cijfers.

Alcohol en roken zijn legaal, het aantal doden per jaar en de ellende die door alcohol wordt veroorzaakt is spectaculair.
Nu gaat deze blog over MDMA, maar voor de personen die nog willen begrijpen hoe alcohol gebruik ( ook 1 a 2 glaasjes per dag) je dopamine systeem zo kunnen veranderen dat andere verslavingen daardoor veel meer de kans krijgen is DIT artikel een aanrader.
Alcohol is de moeder van andere verslavingen omdat het je dopamine systeem sterk veranderd, hierdoor neemt je weerstand tegen ander verslavingen af.

3. Hoe werkt trauma in je brein , wat voor sporen laat dit na en hoe grijpt MDMA hier op in?

Hierboven een zeer beknopt voorbeeld van een traumaspoor, voor de uitleg van het punt wat ik hier wil maken hebben we nu niet meer nodig.
Zolang iedereen maar weet dat we hier naar vereenvoudigd schematisch plaatje kijken gaat dit goed komen :-).
Alle sensorische (gevoelsinfomatie) komt binnen in de hersenen, daar in de thalamus worden deze prikkels overgeschakeld.
De thalamus kan dus prikkels verwerken die binnen komen via onze zintuigen.
Neem als voorbeeld een aanraking via de huid, is deze prikkel veilig of bedreigend?
De informatie hoe hard en waar je wordt aangeraakt, door wie en in welke situatie gaat bepalen of het de korte ( amygdala = gevaar) of de lange route ( serotonine / dopamine = gevoel en plan maken) word.
Registreert jouw brein dat deze prikkel onveilig is dan ga je via je amygdala door naar je stress as en start de Fight, Flight, Fright, Freeze via activatie van je HPA-as .
De HPA-as is de route waarin adrenaline en cortisol wordt geproduceerd wat voor de survival op dat moment essentieel is.
Stel dat die aanraking prima is dan verwerkt je die aanraking en vanuit je gevoel plan je een actie, je gebruikt daarvoor de integratie van een zeer groot gedeelte van je brein.
Kortom een simpele aanraking kan of je op een stress spoor brengen (actie-reactie) of het kan je juist iets laten beleven en ervaren waarop je verbonden kan reageren ( gevoelsbewustzijn)
Nu hebben we hierboven een duidelijk voorbeeld gebruikt maar het kan bijvoorbeeld ook een situatie zijn als dit;

“je baas vraagt je of je een presentatie wil geven voor 50 man “, is dat een leuke uitdaging voor je of barst het angstzweet je uit?

“Je Moeder belt en komt langs voor een verrassingsbezoek”, is dat ontspannen of wil je je liever onder de bank verstoppen?

“Iemand zegt dat hij niet begrijpt wat je verteld”., is dat waardevolle feedback of voel je je afgewezen en onbegrepen?

Als er een traumaspoor is dan zullen steeds meer externe prikkels je in de korte route drukken en zullen we steeds vaker emoties voelen als angst, woede, schaamte, schuld en eenzaamheid.
Hoe vaak zit je in de korte route?, dat is per persoon sterk verschillend, ook is het sterk verschillend welke symptomen van de HPA-as activatie iemand vertoond.
De ene person is onder stress stil en teruggetrokken en vertoond please gedrag, hij gaat steeds minder voelen, de ander wordt steeds drukker en angstiger en gaat steeds minder vertrouwen.
Er zijn altijd twee richtingen, en je reactie op een overload aan prikkels is niet anders, het is de tijd en de omstandigheden die bepalen welke kant het op is gegaan.

Heeft het trauma je gevoelloos gemaakt omdat prikkels te groot en te pijnlijk waren?, dan heb je jezelf receptordoof gemaakt ( wel neurotransitters maar geen luisterende receptoren) als overlevingsmechanisme. Gevoel uiten is kennelijk niet belonend en dan kost het teveel energie, oplossing is alleen zijn en hyposensitief naar je eigen gevoelsprikkels worden.
Deze termen horen bij dit trauma patroon:
Gevoelsdesensitisatie, asperger achtig gedrag, PTSS symptomen, co-depender, habitueerder – stress as respons is verlaagd. ( neurotransmitters eerder resistent dan deficiënt)
Deze mensen hebben als grootste uitdaging om weer te gaan voelen, om te voelen dat het veilig is voor hun om te mogen voelen en dat het veilig is om dit te uiten.

Of

Heeft het trauma je zoveel prikkels gegeven dat al je grenzen zijn overlopen? dan schuift je brein voortaan de alarm pionnen naar voren en ben je hypersensitief voor je gevoelsprikkels.
Kleine overschrijdingen zijn gelijk groot alarm (wel neurotransmitters en te sterk luisterende receptoren), je vertrouwen verminderen en vaker alarm slaan is het overlevingsmechanisme.
Kennelijk is het vertrouwen van je gevoel niet belonend geweest, en moeten de grenzen sterker bewaard worden of zijn grenzen niet meer aanwezig.
Deze termen horen bij dit trauma patroon:
Gevoelssensitisatie, Paniek, angst achtig gedrag, PTSS symptomen, emotioneel manipuleren, stress as respons verhoogd ( neurotransmitters eerder deficiënt dan resistent).
Deze mensen hebben als grootste uitdaging om weer te gaan vertrouwen, om te voelen dat het veilig is om te op hun gevoel te vertrouwen. Door het trauma te desensitiseren kan het gevoel en het vertrouwen weer in balans komen.

Met MDMA stap je over deze route’s heen, je kan alleen maar de serotonine kant op, zo zou je dus onder MDMA wel ineens die presentatie durven te geven voor 50 collega’s, of je kan wel ineens iets uitspreken wat al jaren vast zit .
Je loopt dan over een nieuw pad, “if neurons fire together the wire together” kortom dat nieuwe pad kan een route worden die voortaan het traumaspoor kan bypassen.
Dit is exact de reden waarom (zie filmpje) een ernstig getraumatiseerd persoon die met PTSS is gediagnostiseerd met 4 MDMA behandeling na 6 jaar nog volledig PTTS vrij is.
Hij heeft zijn hele brein weer terug, en is van overleven naar leven gegaan, van reageren naar plannen.
Ik hoop dat MDMA geassisteerde psychotherapie snel algemeen geaccepteerd gaat worden, het is voor mij echt het verschil tussen een step of een Tesla.
Voortschrijdend inzicht heeft nieuwe inzichten gegeven in trauma mechanismen, het is tijd dat we gaan toepassen wat we al lang weten.
Heal the world start with yourself :-).